Oud en Koud: het syndroom van Vattenfall
“Prominent thema bij mijn afgelopen kerstweekenddienst in het ziekenhuis was ‘Oud en Koud’”, schrijft Marcel Levi in zijn column in Het Parool. “Dat wil zeggen, er was een gestage stroom ouderen die met extreem lage lichaamstemperatuur thuis op de vloer door buren of familie werden aangetroffen en meer dood dan levend naar het ziekenhuis werden gebracht.”
De verwarming uit
Eigenlijk hadden ze allemaal hetzelfde verhaal: ouderen met een broze gezondheid die vanwege hun matige conditie nauwelijks de deur meer uitkomen en het net redden met een beetje hulp van familie of buren en wat thuiszorg. Met een krappe en niet inflatie-bestendige AOW-uitkering en nauwelijks enige financiële ruimte. En dus met als nieuw item dit jaar: dappere pogingen de verwarming uit te laten.
Wak van sociale onrechtvaardigheid
Het gaat om ouderen die als het ware in het ijskoude wak van sociale onrechtvaardigheid vallen, schrijft de Parool-columnist, en in het beste geval nog net op tijd in hun huis worden gevonden met een thermostaat op 12 graden en door de ambulance afgeleverd in het ziekenhuis met levensbedreigend lage lichaamstemperatuur. “Ziehier in een notendop een nieuwe ziekte, het syndroom van Vattenfall. In het steenrijke maar o zo neoliberale Nederland vinden we het kennelijk doodnormaal dat ouderen in een ijskoud huis op de vloer gevonden kunnen worden.”
Ministers ijs- en ijskoud
Het probleem gaat volgens Levi verder dan hoge energiekosten. De waanzinnige druk om maar werkelijk iedereen thuis te laten wonen, gepaard gaande met een steeds verdergaande afbouw van verpleeg- en verzorgingstehuizen vraagt inmiddels een enorme tol. Onze regering gaat vooral om financiële redenen fanatiek verder met het afbouwen van capaciteit van tijdelijke en langdurige verzorging buiten de deur, aldus Levi in zijn Parool-column. “Hoe kun je als ministers volledig voorbijgaan aan noodkreten van wanhopige huisartsen en overbelaste mantelzorgende families? Dat kun je alleen als je ijs- en ijskoud bent.”
Bron: Het Parool | Marcel levi